روانشناسی کودک

پیشگیری بهتر از درمان

 

پیشگیری بهتر از درمان

پرخاشگرى، افسردگى، کج فهمى، لجبازى، تخریب سیستم عصبى و فکرى در بیشتر مواقع نتیجه نگاه کردن بیش از حد کودکان به فیلم هاى تلویزیون است. کارشناسان معتقدند که نگاه کردن طولانى کودکان به تلویزیون و انجام بازى هاى رایانه اى افق فکرى آنها را محدود مى کند و بر عملکرد کلامى آنان نیز تأثیر مى گذارد.

اثرات روانى برخى از برنامه هاى تلویزیونى همانند سمى است که همه روزه به مقدار بسیار کمى از طریق غذا، آب و یا داروها وارد بدن افراد مى شود. این مقدار کم و ناچیز به هیچ وجه سلامت را به خطر نمى اندازد، اما در درازمدت فرد را به طور کامل مسموم کرده، اثرات جانبى ناشى از آن، کل سیستم بدن وى را دستخوش یک بیمارى لاعلاج و مهلک مى سازد! هدف ما از بررسى این مسائل، نقد فیلم هاى سینمایى و سریال هاى تلویزیونى نیست، بلکه هشدارى است براى پیشگیرى و پیش بینى و برنامه ریزى. آنچه مسلم است محیط زندگى، جامعه و فضا را در جهان امروز و دنیاى واقعى نمى توان کاملاً پاستوریزه و پاک نگاه داشت! و «مدینه فاضله» آرزویى بیش نیست که با واقعیت هاى دنیاى امروز فاصله دارد! اما آنچه مهم است پخش زمان برنامه ها و برنامه سازى است که اهمیت دارد.

چقدر خوب است که در ساعت هاى پایانى شب، برنامه هاى شاد و تفریحى متنوع و متعددى در همه شبکه ها داشته باشیم. به هرحال، شاید بتوان گفت که برخى از برنامه هاى تلویزیون نیازمند یک بازنگرى در انتخاب سوژه ها و پیامدهاى ناشى از تماشاى آن ها و ساعت و زمان پخش این برنامه ها است.بزرگنمایى، احساس ناامنى را شدت مى بخشد و ممکن است به مرور زمان در کودکان سبب کابوس ها و خواب هاى آشفته، شب ادرارى، ناخن جویدن، خشونت و پرخاشگرى مزمن گردد.از آنجا که تماشاى برنامه هاى تلویزیونى بهترین و بیشترین سرگرمى خانواده ها است لازم است دست اندرکاران و برنامه ریزان این رسانه همگانى باید از راهنمایى روان شناسان، جامعه شناسان، استادان دانشگاه و کارشناسان تعلیم و تربیت در جهت شناسایى سوژه هاى موردنیاز جامعه بهره مند شوند و درصدد تهیه و پخش برنامه هایى متناسب براى همه گروه هاى سنى برآیند. کودکان و نوجوانان را نیز به عنوان بیننده برنامه بزرگسالان مدنظر قراردهند.خانواده ها نیز دراین باره باید برنامه ریزى مناسبى متناسب با سن و درک کودکانشان داشته باشند و خودشان نیز در کنار بچه ها به تماشاى برنامه ها بنشینند و یا از دور نظارت داشته باشند و در مواقع ضرورى توضیحاتى درمورد رویدادها و شخصیت هاى ترسناک فیلم ها و سریال ها به کودکانشان بدهند تا بتوانند به خوبى ترس را از کودک دور کنند.

دکتر معصومه رفیقى مرند

برچسب ها
مشاهده بیشتر

نوشته های مشابه

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
بستن
بستن