صداهای وحشتناک

کودک گاهی اوقات به طور غیر منتظره‌ای از صداهای بلند می ترسد. کودک 17 ماهه‌تان ممکن است با شنیدن صدای جارو برقی، رعد و برق، آژیر، ترقه یا ترکیدن بادکنک، بلرزد، گریه کند و بسیار بترسد.
به او اطمینان خاطر بدهید. در آغوش گرفتن و تأیید احساسات او می‌تواند کافی باشد. به او نشان بدهید که چگونه می‌تواند گوش‌هایش را بگیرد تا اوضاع را کمی کنترل کند. بالاخره به منشأ این صداها و بی‌خطر بودن آن‌ها پی می‌برد و ترس او از بین خواهد رفت.
از زمان تولد کودکتان سرنخ بدخلقی‌های او را به دست آورده‌اید. نحوۀ تعامل کودک 17 ماهه‌تان با دنیای پیرامونش، چیزهای زیادی را دربارۀ نحوۀ واکنش او به موقعیت‌ها، افراد، مکان‌ها و چیزهای مختلف در اختیارتان قرار می‌دهد.
کودکتان شاید انعطاف‌پذیر بوده و به راحتی خود را با تغییرات وفق دهد – یا شاید قبل از اعمال تغییرات به برنامۀ زمانی پیش‌بینی‌پذیرتر و پیش‌آگاهی زیادی نیاز داشته باشد.  ببینید چه چیزی در او تأثیر بهتری دارد. شما کودکتان را بهتر از هر کسی می‌شناسید.
برای مثال، اگر کودکتان بعد از یک چرت حسابی در بعد از ظهر، حالش بهتر است، حتماً سعی کنید که بعد از ظهر چرت بزند. اگر در یک موقعیت جدید گوشه‌گیری می‌کند، به جای اینکه اصرار کنید افرادی را که می‌بیند بغل کند، به او فرصت بیشتری بدهید تا خودش را با آن وفق دهد. او برای این که احساس بهتری کند، به شما وابسته است. با احترام گذاشتن به نیازهایش، می توانید به او کمک کنید تا یاد بگیرد که با دنیای پیرامونش کنار بیاید.
گاهی اوقات می توانید محیط پیرامونش را با شیوه‌های کوچکی تعدیل کنید تا به او کمک کنید که به آن محیط خو بگیرد و از فروپاشی عاطفی جلوگیری کند. با این همه، جذاب نمودن زندگی و خالی کردن آن از نا‌امیدی، وظیفۀ شما نیست. کودکتان ناراحت می‌شود، گریه می‌کند و قشقرق به پا می‌کند. تمام این‌ها بخش‌های طبیعی از روند یادگیری و رشد کودکان هستند، پس خودتان را مقصر ندانید.