رسانه های کودک و تهاجم فرهنگی

امروزه نقش و جایگاه رسانه ها در حدی است که نمی توان زندگی را بدون حضور آنها قابل تصور دانست. رسانه ها فقط وسیله ی سرگرمی نیستند؛ بلکه در بسیاری از جنبه های فعالیت اجتماعی و فردی ما دخالت و نقش دارند. گسترش و توسعه ی وسایل ارتباط جمعی در زندگی انسان ها به حدی است که عصر کنونی را عصر «ارتباطات» نامیده اند. بعید نیست که انسان امروزی را انسان رسانه ای و فرهنگ جدید را محصول تبلیغات وسایل ارتباط جمعی بدانیم .انسان ها امروزه در معرض نهادهای رسانه ای متولد میشوند،  می اندیشند، دنیا را در این رهگذر می شناسند و رفتارهای خود را براساس الگوهای برگرفته از تلویزیون،کتاب، مجله، فیلم، ماهواره، اینترنت و… (یعنی رسانه ­های رایج عصر ما) سامان می دهند

تلویزیون به عنوان  یک رسانه با گستره و عمق نفوذ فراوان خود در هرخانواده که از اعتقادات مذهبی  و فرهنگی ویژه ایی برخوردار است، می تواند با شناخت از طرز تلقی مخاطبین، در تولید و پخش فیلم ها، سریال ها و برنامه های خود، با ارائه الگوهای متنوع و جذاب، مفاهیم عمیق اسلامی را به جامعه ترزیق کرده ویا بالعکس با ارائه سطحی و ناصحیح الگوهای مطرح شده، جامعه مخاطبین خود را نسبت به مفهومی خاص منزجر نماید.

در دنیای امروز،کودکان در مواجه با دریایی از اطلاعات و ارتباطات و در معرض پیام های بی شمار فرهنگی و دینی قرار دارند که این مسأله هشیاری درباره‏ ی این مخاطبان کم سن و سال را وظیفه‏ ای مهم می‏سازد.

 پژوهش های صورت گرفته در خصوص  نمادهای تهاجم فرهنگی در برنامه های کودک ،حاکی از آن است که بیشترین نمادهای ترویج داده شده در این برنامه ها به اشاعه فساد و فحشا، فرهنگ برهنگی، لذت گرایی و اومانیسم و فمنیسم تعلق دارد.

بر طبق این پژوهش هاکه با بررسی 8 شاخص مهم فرهنگ غربی (لیبرالیسم، اومانیسم، سکولاریسم، خشونت، مصرف گرایی، فساد و فحشاء، تبلیغ و ترویج صهیونیسم، استفاده از حیوانات در انیمیشن ها) و بررسی نمودن متغیرهای اصلی و زیر متغیرها درصدد بررسی و تبیین این موضوع بوده است. در این راستا نتایج این تحقیق نشان می دهد که نمادها ی مربوط به متغیرهای خشونت، مصرف گرایی و رفتارهای غیر ارزشی  و نابهنجار بیش از سایر نمادهای تهاجم فرهنگی در برنامه های کودک و نوجوان نمود داشته اند. بر همین اساس متغیر خشونت با  0.31 و متغیر مصرف گرایی و رفتارهای غیر ارزشی و نابهنجار هرکدام با 0.14، متغیر فساد و فحشاء با 0.8، متغیر برهنگی با 0.6، متغیر لذت گرایی و اومانیسم  هرکدام با 0.4، متغیر فیمنیسم با 0.4، متغیر نمادهای صهیو نیستی با 0.2، متغیر نمادهای مسیحیت با 0.1 به ترتیب دارای بیشترین درصد فراوانی در برنامه های کودک و نوجوان بوده اند.

برای جامعه ای که می خواهد نسلی بسازد توانمند، پویا، موثر، پر صلابت، بدون  آنکه به الگوهای بی بدیل عالم اسلام  توجه داشته باشد یقیناً بی راهه رفته است.